نقش جشنواره‌ها در معرفی هنرمندان (فیلمسازان انیمیشن) به جامعه چیست و چگونه به این هدف نیل می‌کنند؟

جشنواره‌ها اصولا فضایی با طراوت برای حضور استعدادها و هم‌نشینی خواص با جامعه هستند و از این رهگذر با کشف هنرمندان و فیلمسازان جوان و نمایش کارها و ایجاد یک زنجیره‌ی ارتباطی بین صاحبان و مخاطبان آثار حتما نقش بسیار مهمی دارند.

چرا انیمیشن‌سازان باید در جشنواره‌ها شرکت کنند و اهمیت این جشنواره‌ها برای هنرمندان و آینده‌ی کاری آنها چیست؟

بدیهی است در فضایی که از جشنواره‌ها ترسیم کردم، هر هنرمندی این فرصت را می‌یابد تا دریچه‌ای نو باز کند و راه تازه‌ای را پیش پایش بگشاید.

با توجه به همه‌گیری کرونا نقش جشنواره‌ها چه تغییری کرده است و آنها در این دوران چه اهمیتی برای دنیای هنر دارند؟

این پاندمی نیز مانند هر رخداد جهانگیر دیگری با خود بازتعریف‌هایی در روابط و فعالیت‌ها ایجاد کرده است. نقش هنرهای دیجیتال در ایجاد بسترهای نو و به نوعی مبارزه با این شرایط دشوار بسیار پررنگ شده و جشنواره‌ها نیز از این فرآیند در ماهیت جدید خود بهره‌بردند و توانستند با رویکردی نوین و فن‌آورانه به کارزار بیایند.

جشنواره‌ها برای ایجاد یک رقابت سالم بین هنرمندان چه ویژگی‌هایی باید داشته باشند و چه امتیازی برای هنرمندان در نظر بگیرند؟

جشنواره‌ها و رقابت‌ها همواره باید از سلامت و معیارهای ارزشیابی پسندیده پیروی کنند و در این میان، جشنواره‌هایی با پیشانی‌نوشته‌ی “ملی” دارای مسئولیتی دوچندان و سنگین‌تر هستند و باید از نگاه‌های بسته و تنگ‌نظری پرهیز کنند.

چه جشنواره‌ای را میتوان جشنواره‌ی موفق نامید و چه ویژگی‌هایی جشنواره‌ها را از رسیدن به این جایگاه بازمیدارد؟

جشنواره‌هایی که به استانداردهای فراخوان خود پایبند و دارای چهارچوب مشخص باشند و نظم در اجرا و الزام عملی به تعهدات خود را سرلوحه‌ی کارها قراردهند و در داوری از تنوع و مقیاس‌های از پیش‌تعریف‌شده پیروی کنند.

به نظر شما اهمیت مبانی هنرهای تجسمی برای نوآموزان انیمیشن چیست و نادیده‌گرفته شدن آنها سبب چه مشکلاتی میشود؟

انیمیشن با ماهیت چندرسانه‌ای و میان‌رشته‌ای خود به عنوان یک هنر، صنعت و رسانه‌ی مالتی باید سنگ‌بناهای درستی در پایه‌ریزی این کاخ بلند داشته‌باشد که از باد و باران گزند نبیند.

پیشنهاد شما به هنرمندان حوزه انیمیشن برای خلق آثاری بهتر چیست؟

پیشنهادم مطالعه‌ی بصری و دیدن آثار ممتاز جهانی و کارکردن و آموختن مداوم و خستگی‌ناپذیری است و این که در ماهیت فرهنگی آثار نیز تدقیق کنند و یادمان نرود که فرم و محتوا دو بال پرواز ما هستند.

مسئله‌ی امضای شخصی در آثار هنرمندان انیمیشن تا چه اندازه در آینده‌ی شغلی آنها اهمیت دارد و برای هر چه شخصی‌تر شدن آثارشان چه پیشنهای دارید؟

امضای شخصی با ممارست در تولید و یافتن شاخصه‌های موفقیت فردی و داشتن هویت فکری و نقطه نظر هنری با شاکله، خود به خود پیدا می‌شود… مهم این است که با این عناصر راه را گم نکنیم.

نقاط ضعف و قدرت فیلمسازان انیمیشن ایرانی را در کدام حوزه‌ها می‌بینید؟

در آثار شخصی و جشنواره‌ای ما از درخشش بسیاری برخورداریم و در آثار تولیدی و صنعتی در تلویزیون و سینما نیز گام‌های خوبی برداشته‌ایم اما تا زمانی‌که چوب‌زیربغل‌های دولتی را دور نیندازیم و روی پای خود نایستیم و با مخاطب خود ارتباط نگیریم و به اثر خود تکیه نکنیم، لنگان لنگان راه خواهیم رفت و این هم در گرو تاسیس کمپانی‌های خصوصی و مستقل، داشتن صنف قدرتمند و موثر در قانون‌گذاری و ورود تهیه‌کنندگان حقیقی به این عرصه است تا از این وضعیت کاریکاتوری هر کدام از این‌ها به سمت تصویر آرمانی حرکت کنیم.